​ایرانی ها در زبان فارسی ای که در ایران استعمال می شود در عـوض کلمۀ «استقلال« ترکیب ناگوار «استقلالیت« را بکار می بندند. شاید هـیچ نمی دانند که «استقلال» (مصدر عـربی باب استفعال) کلمه ایست، که در زبان دری به مانند دیگر مصادر عـربی در معنای «اسم مصدر» بکار می رود. ترکیب «استقلالیت« که از زبان و قـلم بعض هموطنان ناوارد در زبان به گوش می رسد، به هـیچ وجه قابل دفـاع نیست. اگر «مستقـلیت« می گفـتند، راهی داشت. پسوند «یت« به آخر «صفات عـربی« می چسپد و از آن «اسم مصدر« می سازد. (چنین ترکیبات را زیر عـنوان «اسم مصدر جعلی« می آورند).
کسانی از هموطنان ما که کورکورانه سبک ایرانی را در نوشتار و گفتار تقـلید می کنند، هـرگز متوجه نزاکت ها نیستند. اینان واقعاً که «یوسف مصری« خود را با «پیسۀ ناچل« ایرانی معاوضه می کنند و دل خود خوش میدارند، که درین قافـله سودا کرده اند​​.
/ ولی احمد نوری