| انگلیسی | پښتو | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Amphibdogy, ambiguity, quibble, equivocation | په گومان او شک کې اچول، په وهم کې اچول، په غلطۍ کې غورځول، په چا تور پورې کول
| در علم بدیع آوردن کلمه ای که دو معنی داشته باشد، یکی قریب و دیگری بعید و مراد گوینده معنی بعید باشد |
در لغت به معنی در شک و گمان افتیدن است و مقصد از ایهام آوردن
لغتی است که دو معنی میدهد و خواننده وقتی متوجه میتواند شود که از معانی
مختلف کلمه آگاه باشد تا در سر دو راهی قرار نگیرد. مثال / ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است*** ببین که در طلبت حال مردمان چون است/// مردمان در مصراع دوم به دو معنی انسان و هم مردمک چشم به کار رفته | مصدر متعدی | عربی | /ee.haam/ | ایهام |
