سکته قلبی انفارکت
سکته قلبی (در اصطلاح طبی ام آی) یا آنفارکتوس میوکارد (به انگلیسی: Myocardial infarction)
یا حمله قلبی، عبارت از انهدام و مرگ سلولی دائم و غیرقابل برگشت در بخشی از عضله قلب (میوکارد) است که به علت ازبین رفتن جریان خون و وقوع یک ایسکمی شدید در آن قسمت از قلب روی می دهد. این توقف گردش خون ممکن است ناگهانی و بدون هیچ علائم قبلی نمایان گردد یا پس از چند حمله آنژینی (درد قفسه سینه) واقع گردد. عمده ترین دلیل سکتهٔ قلبی بسته شدن رگ های تغذیه کننده قلب است. برای رفع انسداد غیر از دارو، از بالن و جراحی قلب باز (تعویض رگ مسدود شده) استفاده می شود. سکته قلبی نوعی عارضهٔ فراگیر است که هرساله باعث مرگ هزاران تن می گردد.اصلاح زندگی یکی از عوامل پیشگیری از سکته قلبی است.
سگرت نکشیدن یا ترک سگرت، رژیم غذایی مناسب حاوی ماهی، سبزی و میوه زیاد، و کم خوردن چربی و قند و کاهش وزن، حداقل ۳۰ دقیقه ورزش در روز، کنترل بیماری هایی از قبیل دیابت، فشارخون بالا و کلسترول
دوری از محیط پراسترس و خوردن سیب هم باعث پیشگیری می شود، خوابیدن به مدت نیم ساعت یا کمی بیشتر در میانه روز می تواند فشار خون را پایین آورده در نتیجه سبب کاهش خطر حمله قلبی تا ۱۰ درصد شود.
پژوهشگران اعتقاد دارند که واکسن آنفلوآنزا در برابر حمله قلبی و سکته مغزی نقش محافظتی دارد و برای بیماران قلبی توصیه شده است.
در میان عوامل مساعدکننده دیابت، فشارخون بالا، کلسترول خون بالا افراط در استعمال دخانیات و الکل، عدم فعالیت بدنی، فشار عصبی، سابقهٔ فامیلی و سن قابل ذکراند.
اغلب آترواسکلروز عروق کرونری و در نتیجه انسداد عروق تغذیه کنندهٔ ماهیچه قلب، منجر به آنفارکتوس میوکارد می شود که درمان، آسان نخواهد بود. اگر شریان بسته شده شریان کرونر اصلی باشد احتمال مرگ انسان وجوددارد.
عوامل متعدد مساعدکننده ای مانند دیابت (بیماری قند خون)، فشار خون بالا، سگرت کشیدن و سایر دخانیات، ازدیاد کلسترول خون و غیره وجوددارد که عامل تصلب شرائین میگردد.