| انگلیسی | پښتو | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Writing, the activity or skill of writing, a sequence of letters, words, or symbols marked on a surface | الف ــ ښه لیکنه، له فصاحت او بلاغت نه برخورداره لیکنه ب ــ د شعر ویل او تخلیق
| جمع آن نشؤ میباشد. دانشی است که از سخن منثور بحث می کند از جهت رسایی و شیوایی و مشتمل است بر آداب معتبر در نزد بلغا و ادبا و مبادی آن مأخوذ است از خطب و رسائل و در آن از جمیع دانشها بخصوص از حکمت و علوم شرعی و سیر و وصایای خردمندان و جز آن بکار رود. کلامی که احتمال صدق و کذب نداشته باشد و اقسام آن بسیار است از آن جمله امر و نهی و ندا و قسم. مقابل اِخبار | الف - نوشتۀ مترسلانه و فصیح و با سجع و قافیه، ترکیب، سخن پردازی، آفرینش، ایجاد، موضوع، هر نوع نوشته ای که مراد از آن نمایاندن قدرت نویسندگی و تعیین ارزش نوشته باشد، صحت تحریر، نبشتۀ تصحیح شده
ب - آفریدن شعر از فکر خود مقابل انشاد (خواندن شعر کسی بر دیگران) | اسم مصدر | عربی | /en.shaa'/ | انشاء |
