| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| monopoly, restriction, circumscription | محدودېدل، په محدودیت کې را ایسارول، یو کار یو فکر یا یو څه په خپل واک کې درلودل، راقیدول، ځانته یا کومې مؤسسې ته د یو څه شي امتیاز را قیدول
| اِنحَصار- کلمۀ عربی، به معنی محدود بودن - در محدودیت قرار گرفتن - فکری، راهی، طریقتی یا چیزی را در تسلط خود قراردادن - مقید ساختن. / هاشمیان
- اختصاص داده شده، مختص به کسی یا مؤششۀ خاصی، تحدید، تخصیص، منحصر به فرد، انفرادی، محدود.
- اختصاصی بودن مالکیت چیزی یا امتیاز کاری یا فروش تولیداتی به کسی یا مؤسسه ای معین.
| مصدر لازم - اسم مصدر | عربی |  | انحصار |
| State monopoly | داسې یو حالت چې دولت د کوم محصول ټول امتیاز او بازار په خپل‌واک کې ولري
| وضعیتی که در آن دولت، کم و بیش کل بازار یک محصول را در اختیار دارد | اسم مرکب - صفت | ترکیب دری و عربی | /en.he.saa.re.daw.la.tee/ | انحصار دولتی |
| Monopolism, ownership, holding | هر څه په خپل صلاحیت پورې تړل، هر څه د خپل واک په دایره کې راوستل
| تمامیت خواهی، انحصارجوئی، انحصارگرائی، کلیت خواهی، تمامگرائی | اسم مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | /en.he.saar.ta.la.bee/ | انحصار طلبی |
| Monopolist | | منحصر کننده، انحصارگر، در محدودیت قرار دهنده کسی که فکری، راهی، طریقتی، مالی یا چیزی را در تسلط خود قرار دهد - مقید سازنده | اسم فاعل - صفت - اسم مرکب | ترکیب دری و عربی | | انحصارچی |
| Monopolist | | منحصر کننده، انحصارچی، در محدودیت قرار دهنده کسی که فکری، راهی، طریقتی، مالی یا چیزی را در تسلط خود قرار دهد - مقید سازنده | اسم فاعل - صفت - اسم مرکب | ترکیب دری و عربی | | انحصارگر |
| Exclusivism | | عبارت از رفتار انحصارگرایانه است؛ ذهنیتی که مشخصه آن اعتنا نکردن به نظریات و ایده‌هایی است که از نظریات و ایده‌های خود فرد متفاوت بوده یا نحوه تنظیم اشیاء در گروه‌ها با مستثنی قرار دادن اشیائی که برخی خصایص مشخص دارند | اسم مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | | انحصارگرایی |
| Monopolization | | منحصر سازی، در محدودیت قرار دهندگی و تسلط بر فکری، راهی، طریقتی، مالی یا چیزی - مقید سازندگی | اسم مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | | انحصارگری |
| exclusive, monopolized, pre-emptive | انحصار پورې اړوند، په یو شخص او مقام پورې اړوند او تړلی، ځانگړی او محدود، د نورو له گډون پرته
| ترکیب عربی و دری، به معنی محدود و مختص بودن به یک شخص یا یک مقام - استثنایی - جلوگیری از اشتراک یا مداخلۀ دیگران | صفت | ترکیب دری و عربی | /en.he.saa.ree/ | انحصاری |
