| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Privilege | الف ــ توپیر، بېلوالی، ښه والی، لوړوالی
ب ــ جوازلیک، حق یا اجازه لکه د د ورځپاڼې امتیاز
| الف - کلمۀ عربی، به معنی برتری داشتن، مزیت داشتن، مجزا و متمایز، مزیت، تفوق، رجحان، جدا شدن، برتری داشتن.
ب - جوازنامه، اجازه دادن، مثلاً امتیاز تأسیس یک شرکت-امتیاز حفر یک معدن برتری | اسم مصدر | عربی | /em.ti.aaz/ | امتیاز |
| ؟؟؟ | | اجازهٔ احداث تأسیس یک شرکت یا استخراج معدن و یا انتشار روزنامه و مانند آن را از دولت گرفتن | مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | | امتیاز گرفتن |
| privileges | ښه والی، لوړوالی، حق، اجازه
| اِمتِیازات- جمعِ امتیاز، برتری ها | اسم جمع - اسم معنی | عربی | /em.ti.aa.zaat/ | امتیازات |
| ؟؟؟ | | برتری جویی، مزیت خواهی ، تفوق طلبی، رجحان، برتری خواهی | اسم مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | /em.ti.aaz.gee.ree/ | امتیازگیری |
