کلمۀ اللَه نسبت  به دیگر نام های آفریده گار قانع کننده  ترین وبارز ترین نامیست که برای اسم آفریده گار  در عربی برگزیده  شده است. کلمۀ اللَه قبل از تولد حضرت پیامبر اکرم وجود داشت و در نام حضرت عبدالله پدر حضرت پیامبراکرم  دیده می شود. چرا این اسم را اسلام نیز پذیرفت که به آفریده گار منسوب کند ؟در اصل این کلمه اَلْ اِله  بوده است  که سه ریشه دارد.

الف :  اِله  = به همه آفریده هاست که  هست وبود  شانرا از اللَه می گیرند مثل انعکاس تصویریکه اِلۀ  اش ( یعنی آفریده گارش) در برابر آیینه  باشد یعنی وقتی کسی در برابر آیینه نباشد درون آیینه  خالیست.  پس چیزیکه  در آیینه ظاهر میشود مخلوق  اِلۀ  وجودی اوست  که در برابر آیینه  موجود است.  این همان وحدت الوجود است که جزء در کُل وکُل در جزء می باشد.

ــ ب ــ: «اِلۀ»  = مشتق شده از  کلمه « وله » بمعنی  « حیران ماندن»  به اضافه همزه شده است.

  ــ ج  ــ: «اِلۀ» = نقطه اعتماد  و پناهگاه  است که در عربی  مردم در حالت  ترس،  بیم، هراس و فزع بسوی او پناه میبرند،

پس معنی اولی  یعنی دلیل هست وبود جهان  « اللَه »  است و دومی یعنی حیران کنندۀ  جهان  « اللَه »  است   حیرت چیزیست  که وقتی انسان قادر به شناخت آن چیزی شده نمیتواند  یعنی  وقتی در برابر شناخت آن پدیده عاجز می ماند واز درک آن چیزی محروم میگردد  دچارحیرت شده حیرت زده می شود. پس انسان از درک  « اللَه »  و بسیاری از مخلوقات اللَه عاجز است که حیران شده باقی  می ماند.

  این دو توصیف جامع ترین و مکمل ترین توصیفی است که  تا هنوز بشر توانسته است زیر نام « اللَه » به آفریده گاراش نسبت معقول بدهد. به اهتمام مسعود فارانی