| انگلیسی | پښتو | معلومات بیشتر | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| The first letter in alphabets | الف ــ په عربي ژبه کې زر لکه: الف لیله و لیله یعنې زر او یوه شپه او د ابجد په تورو کې یې فیمت یو دی
ب ــ د دري ژبې په الفبې کې لومړنی توری دی، کله کله د نوم په ډول هم کارږل کېږي لکه الف شاه
| | این حرف (صوت) هرگاه در تحریر در اول
کلمات واقع شود، به سه شکل ظاهر میشود/ اَ/ =/a/ ،/ اِ / =/i / ، / اُ / =
/u/ - قاموس نویسان این حرف (صوت) را به حیث دومین حرف الفبای زبان
دری/فارسی قبول کرده اند - این حرف (الف) در الفباء های عربی و ابجد به حیث
اولین حرف آن دو الفباء قبول شده است - هرگاه (الف) در تحریر در اول حرف
/و/ قرار گیرد، مصوت کشال /o / را میسازد، مثلاً /اوشان/ یا صوت / 00/
رامیسازد، مثلاً /اولی/ یا دیفتانگ / ow / را میسازد، مثلاً /اورنگ/ -
هرگاه (الف) با /ی/ یکجا شود مصوت های کشال / ay / = /ای/ یا / ee / =
/ایمان/ یا دیفتاانگ/ ai/ = /ایماق/ را میسازد --- مصوت = صوت صدا دار --
دیفتانگ = صوت ترکیبی یا بهم چسپیده. / هاشمیان | الف- کلمۀ عربی، به معنی عدد هزار، مثلاً الف لیله و لیله، در حساب ابجد عدد یک است
ب- کلمۀ عربی، مأخود از عبرانی، نام یک حرف( صوت) در الفبا ی عربی - (الف) سومین علامت نوشته بعد از (ء) (همزه) و اولین حرف از الفبای دری اس. / هاشمیان
به حیث نام مردانه نیز رائج است، مثلاً الف شاه - محمد الف
| حرف | عربی | /a.lef/ | الف |
| Alpha | | | | کلمۀ لاتین، ماخود از یونانی - حرف اول الفبای زبان یونانی که در علم ریاضی به کار میرود. / هاشمیان | اسم | لاتین | /al.faa/ | الفا |
| words, talks, speechs, statements | د /لفظ/ جمع: خبرې، کلامونه، توري، ټول مانا لرونکي کلمات چې له خولې نه را ایستل کیږي
| | الفاظ. ج ِ لَفظ. سخنان، صاحب تاج العروس گوید- «لفظ» واحد «الفاظ» و آن در اصل مصدر است. در منتهی الارب گفته شده است که لفظ به معنی سخن و لفظة یعنی یک سخن و جمع آنرا الفاظ گفته است. در اقرب الموارد آمده است اللفظة - الواحدة من الالفاظ. جمع آن لَفَظات است. چنانکه ملاحظه میشود در اقرب الموارد و منتهی الارب تصریح نشده است به اینکه الفاظ جمع لفظ است و صاحب تاج العروس و همچنین المنجد، لفظ را مصدر دانسته و جمع آن را الفاظ آورده اند و در المنجد جمع لَفظَة لفظات آمده نه الفاظ | کلمۀ عربی، جمع /لفظ/، به معنی سخن - کلمه - هر صوت با معنی که از دهن خارج شود. / هاشمیان | اسم جمع | عربی | /al.faaz/ | الفاظ |
| Alphabet | د یوې ژبې غږیز او بې غږه توري چې له یو ځای کیدو نه کلمات او جملې جوړیږي. لکه: ا- ب- پ- ت تر پایه پورې
| | الفبای زبان دری شامل سی و سه حرف است
که عبارت اند از - ا- ب- پ- ت- ث- ج- چ- ح- خ- د- ذ- ر- ز- ژ- س- ش- ص- ض-
ط- ظ- ع- غ- ف- ق- ک- ل- م- ن- و- هـ- ه- ء- ی
| مجموع حروف صدا دار و بی صدای که با ترکیب همدیگر در قالب کلمات و جملات یک زبان را بیان می کند | اسم جمع - اسم مرکب | عربی | /a.lef.baa'/ | الفباء |
| Alphabetic | هر هغه څه چې د الفبې په ترتیب برابر شوي وي
| | | ترکیب عربی و دری، به معنی هر چیزی که به ترتیب الفبائی ساخته شده باشد. / هاشمیان
| صفت | ترکیب دری و عربی | /a.lef.baa.y'ee/ | الفبائی |
| Morse alphabet | د شفر ژبه، مخفف ژبه چې ښاغلي «ف.ب. مورس» ( 1971 -1872) رامنځته کړې وه
| | | ترکیب انگلیسی، به معنی زبان شفر یا زبان مخفف که ( 1971 -1872) که آقای «ف.ب. مورس» اختراع کرده بود. / هاشمیان | اسم معنی | ترکیب انگلیسی و عربی | /a.lef.baa.yi.mors/ | الفبای مورس |
| Fondness, love, sentiment, tenderness, endearment, feeling | مینه، مینه کول، انس پیدا کول، صمیمیت پیدا کول، گرانیدل
| | به حیث تخلص به کار می رود ، مثلاً (گل پاچا الفت ) شاعر معروف زبان پشتو | اُلفَت- کلمۀ عربی، به معنی آشنایی پیداکرن - انس گرفتن - خصوصیت و صمیمیت داشتن - محبت کردن - دوست داشتن | مصدر لازم | عربی | /ul.fat/ | الفت |
| accumulate, gather; build up | تر لاسه کول، ساتل، زېرمه کول | | بجای حرف (غ ) از حرف (ر) استفاده شده است . که حرف ری صدای غ را میدهد.
مثال- بکردار نیکی همی کردمی *** و ز الفغدۀ خود همی خوردمی / ابوشکور بلخی | الفغدن یا الفختن به معنی اندوختن ، کسب کردن، بدست آوردن دریافت کردن | مصدر | عربی | /al.far.dan/ | الفغدن |
