​ولسوالی اشکمش در ولایت تخار در دامنۀ کوهستانی بین دره های نهرین و فرخار قرار دارد. این ولسوالی به اساس تقسیمات اداری مملکت  در سال ١٣٣٥ش مرکز حکومتی درجه چهارم مربوط حکومت کلان تالقان ولایت قطغن بود. اشکمش از شمال به ولسوالی های بنگی، خان آباد درولایت قندز و ازشرق با ولسوالی چال، از طرف غرب با ولسوالی برگه درولایت بغلان و از جانب شرق با ولسوالی فرنگ ولایت بغلان متصل است.
 جمیعت ولسوالی اشکمش تقریباً به ٦٢هزار نفر بالغ میشود، این جمیعت از اقوام مختلف چون ازبک ،تاجک، پشتون ، و هزاره حیات بسر می برند و هزاره های آن ازطایفۀ گرگگ هستند وبر چهار شاخه ،مدباقی، بیبنده، پاینده و زی میرک تقسیم شده اند.
 دریای اشکمش از کوه های خوست و فرنگ سرچشمه گرفته پس ازعبور از اشکمش به دریای خان آباد می ریزد، اهالی ولسوالی اشکمش به زبان دری و پشتو صحبت میکنند، آب وهوای اشکمش گرم و خشک است. امرارمعاش مردم این ولسوالی ازطریق زراعت ومالداری تأمین میشود وعدۀ کمی مشغول فعالیت های تجاری هستند. اشکمش یک معدن ذغال سنگ دارد که تکافوی فابریکۀ قند بغلان را تأمین میکند، همچنین این ولسوالی دو معدن زمرد و سنگ ابرک دارد که تا هنوز بهره برادری نشده است . از مکان های باستانی ولسوالی اشکمش میتوان از درۀ شیره، بوستان، شرشر و خواجه نشان را نام برد (دانشنامه هزاره ).
عزیزالله کهگدای