| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Interrogative, query, asking, or having the form of a question | د پوهېدلو غوښتنه، مفهموم غوښتل، پوهول، ځان پوهونه، هغه کلمات دي چې له لارې یې د پوهېدلو غوښتنه کېږي لکه: ولې، آیا، څونه، څنگه، څومره، څو، چېرې، کله او نور | اِستِفهام- طلب فهم کردن، مفهوم خواستن، دریافتن خواستن، مفهوم کردن، پرسش، سؤال کردن، پرسیدن، افهام طلبیدن، قابلیت افهام و تفهیم را داشتن | مصدر متعدی - اسم مصدر | عربی | /es.tef.haam/ | استفهام |
| Interrogative, investigatable, questionable | د پوهیدنې وړ، د پوښتنې وړ، په گرامر کې د پوښتنې نښې یا سؤالیه ته ویل کیږي | ترکیب عربی و دری، به معنی فهمیدنی - پرسشی - در دستور زبان به معنی سؤالیه. / هاشمیان
| اسم مصدر - صفت | ترکیب دری و عربی | /es.tef.haa.mee/ | استفهامی |
| Interrogative | پوښتنښه (؟)، د پوښتنې له پاره نښه چې د جملې په پای کې راځي. (؟)
| ترکیب عربی، مؤنث استفهامی، به معنی علامت سوالیه، یعنی؟ / هاشمیان | صفت | عربی | /es.tef.haa.mee.ya/ | استفهامیه |
