| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Like, must, seem | الف ــ ته وا، ښايي، شک
ب ــ په دري ژبه کې گوی او گفتن ته منسوب: با صراحت سخن گفتن یعنې سپینه خبره کول، بیهوده گوئی یعنې بې مانا خبرې کول
| الف- انگار، پنداری، شاید، ظاهراً، گویا، مثلاینکه، قید شک و تردید
ب- منسوب به گوی و گفتن مانند:
رک گوئی - با صراحت سخن گفتن ، صاف و پوست کنده حرف زدن (اسم مصدر مرکب)
بیهوده گوئی - . تکلم بی معنی، هذیان (اسم مصدر مرکب) | اسم مصدر | دری | /go.yi/ | گوئی |
