​تخت زنبورك خان و بعد از به وجود آوردن این دماغه استقامت خود را با جزئی خمیدگی امتداد داده قله سنگ آسیا را به وجود می آرد این قله نیز همچنان یک دماغه را به نام (سیاه بینی) تشکیل می دهد و وادی که بین این دو دماغه هست به نام (ولایتی) یا سیاه (بینی موسوم است از جانب شرق به سمت غرب در جناح جنوبی این منطقه تقریباً به طول ۱۹ کیلومتر امتداد یافته و ارتفاع آن از سطح بحر ۱۸۳۴ متر بوده و گردنه ها و کوتل های کوچک را تشکیل می دهد که در بالای يك گردنه آن منار مشهور (چکری) که از آثار بودائی می باشد نیز تا حال موجود است دریای لوگر که تقریباً به طول ۱۰ کیلومتر از وسط این اراضی می گذرد يك قسمت بزرگ این اراضی را شاداب و چمن زار های بزرگی به نام (چمن شیوکی) بگرامی و ده (خداداد تشکیل می دهد و با دریای کابل یکجا می شود در موسوم زمستان و اوائل بهار از چمن های مزبور آب برخاسته برای شکار پرندگان آبی مساعد می باشد، ارین حوزه دو سرک عمومی می گذرد که یکی طرف جنوبی و دیگر آن سمت مشرقی می رود. آب و هوای این ساحه مانند شهر کابل به صورت اعتدال در زمستان سرد و در تابستان گرم است اشجار میوه جات این منطقه، سیب، ناك، زردآلو، توت آلو، سنجد بهی انگور بوده و اشجار غیر مثمر آن چنار و بید می باشد حاصلات زراعتی آن، گندم، جو،  جواری، باقلی،  شرشم و برنج است و از سبزیجات، پیاز، پالک، سیر، گندنه، کاهو، گچالو بادنجان،  کرم،  کدو،  شلغم، خیار،  گشنیز و غیره کاشته می شود و عمده ترین حاصل زراعتی آن تربوز است اهالی آن گاو گوسفند، بز اسپ مرکب و شتر نگاه میدارند یکی از عمارات باشکوه آن باغ و قصر بگرامی است که در عصر اعلیحضرت امیر حبیب الله خان شهید آباد گردیده است. مکاتب مربوط این حکومتى يكى مكتب ابتدائیه بگرامی و دیگر مکتب ابتدائیه شیوه کی می باشد در کوه های این علاقه معادن مفیدی از قبیل معدن، آهن مس سنگ ریشه،  سنگ شاه سنگ چونه و سنگ زغال وجود دارد  قریه زن، آباد، کمری ادرخیل و ابوخیل،  قلعه حسن، خان قريه نيك حسين، خیل ده، یعقوب شیوه کی سهاك نیازی محمود زائی ولدیو قلعچه، خمدان سیاه سنگ بینی، حصار خورد، کابل، ملنگ، چکمری،  تغری علیا و سلفی می باشد. مرکز حکومتی در قریه بگرامی بوده و فاصله آن از مرکز کابل ۱۱ کیلومتر می باشد. (قاموس جغرافیای افغانستان)