ناظر صفر خان پسر«محمد اعظم خان یوسفزائی»از خوانین و متنفذان حومهء گلگت چترال، می باشد. زمانی که ملیشه اجیر بنام«گورگه»به قلعه شان که از مبارزین ضد تسلط بریتانیه است حمله نموده و بعد مقاومت طولانی آنجا را تسخیر و نامبرده را به توپ پراندند،" خانم« محمد اعظم خان»دختر خوردش صدیقه را در بغل انداخته با پسرانش«محمد صفر» و «محمد اصغر »همه از راه مخفی عقب قلعه فرار کردند..."

ملیشه ها بعداً «محمد صفر»پسر کلان فامیل را اسیر گرفتند که مدتی بعد توسط تجاری از دوستان پدرش با پرداخت پول و تحفه ها نجات داده و به افغانستان آورده شد و«سردار عبدالرحمن خان»نظر به احترام و شناختی که از«محمد اعظم خان»داشت فرزند وی را تحت حمایت خویش گرفته که بعد از احراز سلطنت ، ابتدا سرپرست کارخانه، بعد مهر دار سلطنتی و بعداً امین اطلاعات (معادل وزیر سرحدّات)تعیین نمود ، از این دوره است که به «ناظر صفر» شهرت یافت . نامبرده با دختر ملا«محمد یوسف بارکزائی »بنام «مستوره» ازدواج نموده بود

فرزندان پسر او هر یک«محمد اختر»،«محمد انور بسمل»،«محمدابراهیم صفا» و «محمداسمعیل سودا» می باشند.