| انگلیسی | پښتو | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Curse, execration, Damnation | رټنه، ملامتونه، د چا له پاره د خدای له رحمت څخه د محرومیت غوښتنه
| کلمۀ "لعنت" عربی را در زبان گفتار ما "نالت" تلفظ می کنند مانند تُف و نالت | از خدا خواستن که کسی را از لطف و رحمت خود دور کند، لعن، نفرین. در متون دینی و ادبی، این کلمه برای ابراز گناه، نکوهش یا محکومیت شدید به کار می‌رود.
| اسم مصدر | عربی | /la'.nat/ | لعنت |
| Damn, blasted, damnable | | مثال‌ها در گفتار روزمره "این ماشین لعنتی دوباره خراب شده است" در این مثال، "لعنتی" به معنای چیزی بسیار آزاردهنده و ناپسند به کار رفته است در متون ادبی "شخصیت اصلی داستان به دنبال انتقام از یک دشمن لعنتی است" در اینجا، "لعنتی" به معنای کسی است که به دلیل اعمال بد یا منفی، مورد نارضایتی و نفرین قرار گرفته است در متن دینی یا مذهبی "لعنت بر کسانی که حقوق مردم را ضایع می کنند" در این مثال، "لعنت" به معنای نفرین و نارضایتی از کسانی است که رفتارهای نادرست انجام می‌دهند توضیح بیشتر در زبان فارسی، کلمه "لعنتی" معمولاً به شکلی غیررسمی و در مکالمات روزمره به کار می رود و بار معنایی منفی دارد. این کلمه ممکن است به طور طنزآمیز یا به عنوان یک اظهار نارضایتی شدید در موقعیت های مختلف استفاده شود. در متون دینی و مذهبی نیز به معنای نفرین و دوری از خیر و برکت استفاده می شود | ملعون، نفرین شده، سزاوار لعنت و نفرین، لعین، گجسته لعنتی به عنوان صفت در زبان فارسی به معنای "ملعون" یا "مشمول لعنت" است و به چیزی یا کسی که به نوعی مورد نفرین و نارضایتی قرار گرفته، اشاره دارد. این واژه از ریشه کلمه "لعنت" گرفته شده است ریشه کلمه لعنت در زبان عربی به معنی نفرین و بدبختی است و به کسی یا چیزی اطلاق می‌شود که از نظر اخلاقی، دینی، یا اجتماعی مورد نارضایتی و نفرین قرار گرفته باشد. در زبان دری / فارسی، "لعنتی" به صورت صفت برای توصیف چیزی یا کسی که به نوعی ناپسند یا مورد نفرین است، به کار می رود
| صفت | ترکیب دری و عربی | /la'.na.tee/ | لعنتی |
