| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| playing, entertainment, fun | تفریح. بوختـتیا، بې گټې کار، یو ډول لوبه ده چې کوچنیان یې ترسره کوي
| بازی، تفریح، تفنن، سرگرمی، لهو، مشغولیت- بازی است که کودکان می کنند؛ مانند کار بیهوده ای که دارای فایده نیست
| اسم مصدر | عربی | /l'ab/ | لعب |
| ؟؟؟ | الف ــ د لوبو توکي، نانځکې
ب ــ معشوق ، بُت ، دلبر
| الف- هرچیزی که با آن بازی کنند؛ بازیچه؛ اسباب‌بازی؛ عروسک
ب- معشوق ، بُت ، دلبر | اسم | عربی | /lu'.bat/ | لعبت |
| ؟؟؟ | | گدی باز، عروسک باز. انسان شعبده‌باز و حقه‌باز را هم گویند
| اسم جمع - اسم فاعل - اسم مرکب | ترکیب دری و عربی | /lu'.bat.baaz/ | لعبت باز |
| ؟؟؟ | | عمل لعبت باز، عروسک بازی، گدی بازی/ عبده بازی و حقه بازی را هم گوینپ | اسم مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | | لعبت بازی |
| ؟؟؟ | | لُبَعتَک- لعبت وسیلهٔ بازی وضمناً معشوقه را گویند ولی لعبتک گدی های کوچک بود که درهردو دستش تار بند میکردند ووقتی که آن تار را کش میکردند گدی دستک میزد ورقص میکرد. آنرا که به سازِ دیگران می رقصد لعبتک میخوانند لز لعب آمده است که به معنای بازی است | اسم مصغر | ترکیب دری و عربی | /lu'.ba.tak/ | لعبتک |
| Coquette | | لعَبگَر- زنی که با ناز و عشوه مردی را بفریبد. عشوه گر. حیله گر. متظاهر و ناراست
| اسم فاعل - صفت | دری | /la’b.gar/ | لعبگر |
