اعلیحضرت شاه زمان فرزند تیمورشاه و نواده احمدشاه بابا سومین شاه سلسله درانی در سال ۱۷۹۳ پس از مرگ پدر و با حمایت درباریان متنفذ به قدرت رسید.
پس از به قدرت رسیدن شاه زمان دو تن از برادرانش، شاهزاده همایون و شاهزاده محمود یکی بعد از دیگری علم مخالفت برافراشتند و بر علیه او شورش کردند.
حکمرانان هند بارها نمایندگان خویش را به دربار شاه زمان فرستادند و از او برای نجات هند از دست استعمار انگلیس یاری خواستند، شاه زمان پذیرفت، بریتانیایی ها هم با فتحعلی شاه قاجار بر علیه شاه زمان متحد شدند و از محمود برادر شاه زمان حمایت کردند و بالاخره موفق شدند اسباب سقوط شاه زمان را مهیا کنند.
لطفعلی خان زند، پادشاه ایران که تاج و تختش را از دست داده بود هم میخواست به دربار شاه زمان بیاید و از او برای پس گرفتن سلطنتش کمک بگیرد ولی پیش از این کار دستگیر شد و به نحو فجیعی به قتل رسید.
دوران کوتاه سلطنت شاه زمان با جنگ های متعددی همراه بود.
در سال ۱۸۰۱ دوران سلطنت شاه زمان به پایان رسید و محمود با کمک فتحعلی شاه قاجار و بریتانیایی ها بر علیه شاه زمان لشکر کشیدن و موفق شدن، شاه زمان را از سلطنت خلع و نابینا کند.
شاه زمان آخرین پادشاه مقتدر سلسله درانی بود و پس از سقوط او افغانستان درگیر جنگ های داخلی شد و دشمنان خارجی هم توانستند با استفاده از شرایط بخش وسیعی از خاک افغانستان را از پیکر آن جدا کنند.
تاریخ نگاران افغان، ایرانی، هندی و حتی انگلیس شجاعت و دلاوری شاه زمان را ستوده اند و از او به بزرگی یاد کرده اند.