پتاسه چې دشلمه، تشلمه، پټاسه هم ورته وایي یو ډول شسریني ده چې په هندي ژبه یې پتاشې بولي یو ډول خواږه او شیریني ده چې له بورې نه جوړیږي او سپین او ګلابي رنګونه لري .پتاسې په هغو دوکانونو کې خرڅیږی چې خواږه شیان جوړوي . پتاسې زیاتره دکال په نوي ورځ ، اخترونو او دخوښیو او ښادیو په مراسمو او میلو کې خر څیږي. په پخوانیو وختونو کې به چې کوم پلار خپله لور چاته ورکوله نو هغو میلما نه به یې چې دکوژدې ( کوز دې ) مراسموته رابللي ول په دسمال کې به یې دنورو خوږو سره یوځای پتاسې هم په دسمال کې ایښودلې او پر هغو میلمنو به یې ویشلې. همداراز په پښتني سیمو کې به چې کوم ماشوم او ماشومه وزیږیدله او خلک به دماشوم کورنۍ ته دهغه دزیږیدو دمبارکۍ لپاره ورتلل نو کورنۍ به یې هغو ته پتاسې په دسمال کې ایښودلې او ورکولې به یې .

که به چیرې کومه خواښې له خپلې نږور ( اینګور) نه خپه شوه نو ورته به یې ویلې (چې په تا باندې به دې هم پلار اومور پتاسې ویشلي وي ؟)

په پښتني فولکوريکو ادبیا تو کې د پتاسو ډېره يادونه شوې ده : موږ په پښتو لنډیو( ټپو) ، متلونو او شعرونو کې هم د پتاسو په اړوند لنډۍ ( ټپې ) او شعرونه لرو چې تاسو ته یو څو لنډۍ ( ټپې) دلته د بیلګې په توګه راوړم:

د پتاسو غوندې خوږه یې

څومره اوږده یې لږ راټوله شه مینه

د پتاسې یاران دې نور دي

شوتلو پنډو ته دې زه نیولې یمه