د فرهنگي ودې عیني ارثیت یا له یوه نسل نه بل ته د فرهنگي تجربو په میراث پاتېکېدل
عبارت از انتقال خاطره از یک نسل به نسل دگر بشریت است. تاریخ برای علم فرهنگ شناسی اساس فرضیه های تیورتیکی را تشکل می دهد.
تاریخ فرهنگ- پروسه ای عینی ارثیت رشد فرهنگی عصر هائی گوناگون، ممالک و مردمان را تحقیقات و بررسی می نماید. او مواد غنی که شهادت در باره ای دست آوردهای فرهنگی و ارزشها، در باره ای سهم مردمان در فرهنگ جهانی بشریت، در باره ای پروسه هائی جنجالی، تناقض فرهنگی و تاریخی، در باره ای سرنوشت "تمدن کبیر"اروپا، آسیا، هند، روسیه، چین و دگر مناطق جهان در دسترس قرار میدهد.
دانشهای را در باره ای وراثت فرهنگی ،در باره ای تحقیقات و کشفیات ،در باره ای مجسمه های مادی و معنوی فرهنگ، در باره ای ارزشها و نورمهای زندگی ،ایدیال ها و سمبولهای مردمان مختلف تشکل ایجاد می نماید، سرچشمه و منشاء، منابع پدیده های فرهنگی و پروسه های ترویج آنها را تحقیقات می نماید. (ظاهر - دقیق)
