قبل ازاینکه به اصل موضوع پرداخته شود لازم است نکات چندی پیرامون ایجاد وتاریخچۀ سازمان تجارت جهانی گفته آید. نخستین بحران بزرگ اقتصادی جهان(۱۹۲۹-۱۹۴۰) نظر به عمق ووسعتی که داشت این پیام روشن را به جهانیان رسانید که اقتصاد جهان نسبت به گذشته بطور بی پیشینۀ در هم تنیده و هرگاه یک کشور به مشکل جدی اقتصادی مواجه شود دیگران در امان نمانده و به سرعت اقتصاد جهانی را به بن بست میکشاند، بخصوص اگر این مشکل در یکی از کشورهای بزرگ وپیشرفته اقتصادی رونماگردد. چـنانچه بحران اقتصادی که دراواخر سال ۱۹۲۹میلادی در امریکا آغاز و تا اوایل دهه ۱۹۴۰ ادامه یافت، عمیقترین ودرازترین ركود اقتصادی در دنیای صنعتی بود كه نه تنها اقتصاد امـــریکا بلـكه اقتصاد جهان را نیزسخت متاثر ساخت.این بحران، اقتصاد بزرگ امریکا راباسقوط ناگهانی تولید و فروش كــالاهای مختلف مواجه ساخته وافزایش غیرمنتظره وبی سابقۀ بیكاری را درامریکا بوجود آورد. تاثیرات این بحران به حدی وخیم وویران كننده بودکه علاوه بر ایجاد چالشهای بزرگ داخلی برای کشورها، زمینه شعله ورشدن جنگ دوم جهانی را نیزدر قبال داشت. این همه چالشها باعث آن شد تا موازی با ارائه نظریات جـدید از طرف علمای اقتصاد پیرامون تجارت واهداف آن، تجارت به یک موضوع مهم جهانی مبدل گردیدو آهسته آهسته تحرکاتی منجانب یکتعداد کشورها درجهت تنظیم امورتجارت بین المللی آغاز شد. درحالیکه جنگ دوم جهانی به شدت خود ادامه داشت، درکشورهای "متفقین" بحثها و تلاش های پیرامون اتخـــــاذ تدابیرجهت ایجاد موانع برای جــــلوگیری ازچنین جنگهــای تباه کن درآینده، بروزاحتمالی فاجعه اقتصادی وایجاد نظام اقتصادی و تجاری نوین بعد از جنگ براه انداخته شد.