اِپِیدِیمِی: در لسانهای اروپایی از لاتین گرفته شده که اصلش مرکب از دو کلمهٔ زبان یونان قدیم است که اپی به معنی؛ بر یا بالا یا در و دیموس مردم که از آن کلمهٔ اپیدیمی یعنی بر مردم آمده و کوتاه یعنی تکلیف یا مرض ساری، یعنی مرض سرایت کننده در یک شهر یا منطقه و ساحهٔ محدود، تا یک زمان محدود آمده و میماند، مثلاً قی شکم یا تنها اسهال یا چیچک و سرخکان و غیره که از یکی به دیگری از طریق هوا یا مگس ها یا آب سرایت مینماید.
اِپِیزُوتِی: مانند اپیدیمی از نظر علم اپیدمولوجی امراض ساری یا سرایت کننده به یکدیگر در حیوانات به نام اپیزوتی یاد میشود مانند مرض «طبق» که در حیوانات یک مرض ساری است. / زمری کاسی
