وثنا یا ثاناشیا در قدیم به چیزهای اطلاق می شد که بشکل توتم ها یا سمبول های که خود شان میساختند و این سبمول ها و توتم ها در عقاید بدوی شان قابل احترام پنداشته میشد و باور داشتند که ارواح پاک و مقدس اند و باید پرستش شوند. این توتم ها و سمبول ها به اشکال گوناگون ساخته می شد، به اشکال درندگان، پرندگان، خزندگان، انسانها و در بعضی جا ها به اشکال آلات تناسلی زنان و مردان (انسان) نیز توتم سازی مروج بود
اَوثان- جمعِ وَثَن، تمام توتم ها و سبمول ها