| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Souls | | اَنفُس- کلمۀ عربی، جمع نَفس، به معنی جان ، روح. انفس، جمع نَفس به معنی ذات - روح و خود است. در اصطلاح متفکران اسلامی دو کلمه آفاق و انفس با توجه به قرآن در معنای جهان و انسان یا ظاهر و باطن یا عالم مادیات و مجردات به کار رفته‌است، چنانکه عالم آفاقی کنایه از عالم ظاهر و عالم کبیر و عالم اجسام است، و عالم انفسی اشاره به عالم باطن و عالم صغیر و عالم ارواح است | اسم جمع - اسم معنی | عربی | /an.fus/ | انفس |
| Psychological, Inner, cognitive, conceptual | | اَنفُسی- ترکیب عربی و دری، به معنی ذهنی، روحی، درونی، روانی - متضاد عینی، آفاقی | صفت | ترکیب دری و عربی | /an.fu.see/ | انفسی |
| Conceptual logic heuristic, subjective, notional, | په ذهن پورې اړوند، هغه مسایل چې عینیت ونلري
| ترکیب عربی و دری، به معنی ذهنی بودن - معقول به ذهن بودن - مقابل / عینیت و آفاقیت | مصدر جعلی - اسم مصدر | ترکیب دری و عربی | /an.fu.si.yat/ | انفسیت |
