| انگلیسی | پښتو | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Sufix | په دري ژبه کې یو مهم ورستاړی دی او په هغو کلماتو کې راځي چې په کانسوننت باندې پایته رسېدلي وي لکه: کتابم، پدرم: کتاب مې پلار مې
| (1) در حالت مِلکی خانه ام - موترم
(2) درحالت فاعلی به معنی (من) در آخر کلمه ظاهر
میشود، مثلاً نویسنده ام - انسانم - منم - (من) درخانه ام
(3) درحالت فاعلی با زمانه های حال و ماضی افعال در
آخر فعل ب شکل / -م/ ظاهر میشود، مثلاً میگفتم - گفتم - میگویم - در زمانۀ مستقبل
در اخیر فعل معاون بشکل /- م/ ظاهر میشود، مثلاً خواه - خواهم گفت
(4) در حالت فاعلی، در زمانۀ ماضی قریب در آخر فعل
بشکل /ام/ ظاهر میشود، مثلاً آمده ام - نوشته ام - گفته ام (5) در حالت مفعولی در
آخر فعل به شکل /-م/ ظاهر میشود، مثلاً او را گفتم - او را زدم | پسوند/ -ام/ یکی از پسوند های مهم زبان دری است که در
موارد مختلف به معنی مختلف استعمال میگردد، و در کلمات مختوم به صامت (کانسوننت)
همیشه بشکل /م/ نوشته میشود، مثلاً کتابم، قلمم ، پدرم
| پسوند | دری | /am/ | ام / اَم |
