| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Privilege | الف ــ توپیر، بېلوالی، ښه والی، لوړوالی
ب ــ جوازلیک، حق یا اجازه لکه د د ورځپاڼې امتیاز
| الف - کلمۀ عربی، به معنی برتری داشتن، مزیت داشتن، مجزا و متمایز، مزیت، تفوق، رجحان، جدا شدن، برتری داشتن.
ب - جوازنامه، اجازه دادن، مثلاً امتیاز تأسیس یک شرکت-امتیاز حفر یک معدن برتری | اسم مصدر | عربی | /em.ti.aaz/ | امتیاز |
| ؟؟؟ | | اجازهٔ احداث تأسیس یک شرکت یا استخراج معدن و یا انتشار روزنامه و مانند آن را از دولت گرفتن | مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | | امتیاز گرفتن |
| Privileges, benefits | ښه والی، لوړوالی، حق، اجازه
| اِمتِیازات- جمعِ امتیاز، برتری ها. مزایا: حقوق یا مزایایی که فرد یا گروهی از آن بهره‌مند می‌شود. این کلمه به حقوق یا برتری‌های خاصی اشاره دارد که ممکن است به دلیل مقام، موقعیت، یا شرایط خاص به کسی داده شود. امتیازات می‌توانند مالی، اجتماعی، قانونی، یا حتی اخلاقی باشند.
| اسم جمع - اسم معنی | عربی | /em.ti.aa.zaat/ | امتیازات |
| ؟؟؟ | | برتری جویی، مزیت خواهی ، تفوق طلبی، رجحان، برتری خواهی | اسم مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | /em.ti.aaz.gee.ree/ | امتیازگیری |
