| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Prural for: Imamate, authority, leadership, guiding, power to control | امامات، د عربي ژبې د امامة د کلمې جمع ده. مشري، رهبري، قیادت، زعامت او وړاندیتوب. په دودیزه توګه امام هغه چا ته ویل کیږي چې په لمانځه کې د مقتدیانو مشري کوي، خو د اهل تشیع اثناعشري ډله پدی باور ده چې حضرت علي رضي الله عنه د دوئ لمړنی امام دی او امام مهدي یی وروستنی دی چې لا تر اوسه څرګند شوی ندی. د یادونې وړ ده چې یو شمیر عرب مورخینو د خلیفه په ځای د امام اصطلاح هم په عین مفهوم او مانا استعمال کړیده
| اِمامات، جمع مونث بوده و مفرد آن امامة می باشد. رهبری، پیشوایی، قیادت، زعامت، دوستي، یاری دادن/ نمودن و نیابت. و در عرف عامه، امام به کسی اطلاق می شود که در نماز دیگران به او اقتدا کند، در فقه اهل تشیع اثنا عشری، همان دوازده امامانیکه اولش علي رضی الله عنه و آخرش نظر به عقیده شان، امام مهدی منتظر می باشد. همچنان اکثر مؤرخین عرب در بسا موارد به جای اصطلاح خلیفه کلمۀ امام را نیز به عین مفهوم استعمال نموده است
| اسم جمع | عربی | /e.maa.maat/ | امامات |
