| انگلیسی | پښتو | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| As for, but | اړیکویوکی (حرف ربط): خو، مگر، اما. لیکن
| | کلمۀ عربی، که در زبان دری به حیث ادات ربط به کار میرود مانند دیگر ادات ربط ، از قبیل مگر - ولی - لیکن - لیک | ادات ربط | عربی | /a.maa/ | اما |
| Amateur | شوقي، هغه شخص چې یو مسلک یا هنر نه په مسلکي او علمي ډول، بلکې په شوقي ډول تعقیبوي
| | کلمۀ انگلیسی است به معنی طالب ذوقی - طالب هوسی - شخصیکه هنر یا پیشه ای را محض ارضای ذوق خود تعقیب میکند. / هاشمیان | اسم فاعل - صفت | انگلیسی | /a.maa.tor/ | اماتور |
| Like, similar, alike, resembling, analogous, looking like | | | جمع اَمثَل -
الف- مشابه، نظیر، مثل، مانند، همسان، همرنگ، یکسان، یک رقم (صفت)
ب - فاضلتر، برتر، گزیده تر، والاتر، اعلی تر (صفت تفضیلی تر و ترین)
| اسم جمع - صفت | عربی | /a.maa.sel/ | اماثل |
| Marks, fingerprints, symbols, signs, characters, evidence, proof, signatures, stamps | د /أماره/ جمع بڼه: نښې، مهرونه، پېژندنې
| | کلمۀ عربی - جمع أماره - به معنی علامات، علامه ها، نشانه ها، نشان ها، نشانی ها، مهر ها، شناسائی ها، نمونه ها، اشکال | اسم جمع | عربی | /a.maa.raat/ | امارات / اَمارات |
| Emirates, the ranks, lands, or reigns of an Emir | حکومت، حکومتولي، د امیر د کار دفتر او محل، د یو امیر د حکومتولۍ سیمه
| | کلمۀ عربی، به معنی حکمروایی - حکومت - زمامداری - سرزمین ها - ولایات- ایالت ها، ممالک - فرمانروائی ها - دفتر و محل کار یک امیر - سرزمین تحت ادراۀ یک امیر. / هاشمیان | اسم جمع - اسم مکان | عربی | /e.maa.raat/ | امارات / اِمارات |
| Leading one by force into sin, imperious | الف ــ نښه، علامه
ب ــ امر کونکی، جبر کونکی، څوک گناه ته اړ ایستل، اماره نفس
| | الف- کلمۀ عربی، به معنی علامه - نشانه (اسم)
ب- کلمۀ عربی، به معنی امر کننده - جبر کننده - کسی را به گناه وادار ساختن - نفس اماره. / هاشمیان | اسم فاعل - صفت | عربی | /a.maa.ra/ | اماره |
| Enema, clyster | خمول، تاوول، د کولمو د پاکولو په پار د مقعد له لارې کولمو ته د مایعاتو ننیستل
| در دستور زبان هرگاه در یک کلمه حرف/آ/ به حرف /ی/ تبدیل شود، مثلاً حساب، حسیب - رکاب، رکیب - لاکن، لیکن و امثالهم |
اِمالَه- خم دادن، سوق دادن، میل دادن، بر گردانیدن،
تنقیه کردن، داخل کردن مایعات در امعاء و احشاء از راه مقعد یا پائین جهت پاک
کردن معده و رفع بندش های معدوی و رودوی
| اسم آلت | عربی | /e.maa.la/ | اماله |
| imam, religous leader in Islam | پیشوا، مذهبي لارښونکی، د جومات مُلا، هغه څوک چې د لمانځه اقتدا ورپسې کیږي، مخکې، تر مخه | | کلمۀ عربی، به معنی پیشوای مذهبی - پیشوای نماز - در ترکیب بعضی نامهای مردانه استعمال میشود، مثلاً (امام الدین - امام نظر) - به حیث تخلص نیز استعمال میشود. / هاشمیان.
پیشرو، مقتداء، پیشوا، راهبر، راهنما، رهبر، شیخ، قاید، قدوه، قطب، پیشنماز . جمع آن اَیمَه می باشد | اسم فاعل - صفت | عربی | /e.maam/ | امام |
| The Imam of Friday Prayer | | | پیشوا پیشرو، شخص ملا و یا نمازده، پیشنمازی که به روز های جمعه در مسجد جامع مردم را نماز دهد . یک نوع مقامی روحانی است که در اصل مؤظف به پیشنمازی در مسجد جامع ویا مساجد دیگر باشد | اسم فاعل - صفت - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /e.maa.me.jum.'a/ | امام جمعه |
| Prural for: Imamate, authority, leadership, guiding, power to control | امامات، د عربي ژبې د امامة د کلمې جمع ده. مشري، رهبري، قیادت، زعامت او وړاندیتوب. په دودیزه توګه امام هغه چا ته ویل کیږي چې په لمانځه کې د مقتدیانو مشري کوي، خو د اهل تشیع اثناعشري ډله پدی باور ده چې حضرت علي رضي الله عنه د دوئ لمړنی امام دی او امام مهدي یی وروستنی دی چې لا تر اوسه څرګند شوی ندی. د یادونې وړ ده چې یو شمیر عرب مورخینو د خلیفه په ځای د امام اصطلاح هم په عین مفهوم او مانا استعمال کړیده
| | اِمامات، جمع مونث بوده و مفرد آن امامة می باشد. رهبری، پیشوایی، قیادت، زعامت، دوستي، یاری دادن/ نمودن و نیابت. و در عرف عامه، امام به کسی اطلاق می شود که در نماز دیگران به او اقتدا کند، در فقه اهل تشیع اثنا عشری، همان دوازده امامانیکه اولش علي رضی الله عنه و آخرش نظر به عقیده شان، امام مهدی منتظر می باشد. همچنان اکثر مؤرخین عرب در بسا موارد به جای اصطلاح خلیفه کلمۀ امام را نیز به عین مفهوم استعمال نموده است
| اسم جمع | عربی | /e.maa.maat/ | امامات |
