​در وجه تسمیه بندامیر چند گونه توجیه وجود دارد:
١- این بندها را قرار روایات به حضرت علی «رض» نسبت می دهند، چنانچه نامهای ذولفقار ، قمبر و مزارسفید منسوب است. از آنرو بند امیر یعنی بند امیر المومنین علی«رض»
٢- قرار نوشتۀ «تارن» مؤرخ معروف که گوید درامتداد جادۀ عمومی از باکتریا به اسکندریۀ قفقاز «کاپیسا» به اسمی بر میخوریم بنام «وبین» واسترابو در زمینه تحقیقاتی کرده، گوید که این همان بند امیر بوده است (تارن – ترجمه زهما ). بدین گونه بندامیر نخست بند «وبین» بوده که اصلاً بند آبین بوده است « بند آبین صفت نسبتی آب ». این وجه تسمیه با وضع طبیعی این بندها موافقت مینماید زیرا ذاتاً بندهای آبگردان بند امیر از نگاه رنگ آبی ونیلی به نطرمیآید و هم بندی است آبی یا آبین.
 همچنان هیوان تسانگ که در٦٣٠ م به بامیان آمده است که گذشته از ذکرپیکرهای بودا والوان زرین و زیورها و نقوش آن از آب صاف و آسمان گون بند امیر نیزسخن رانده است (قاموس جغرافیای افغانستان )  و هم درنزدیکی بند امیر کوشکی قرار دارد به نام خم نیل و این همه مبین رنگ آبی و آبین است در ارتباط به وجه تسمیۀ بند امیر که اصلاً بند آبین بوده است .
٣ – نظر دیگری درمورد وجود دارد ولی آن اینست که در زبان آلمانی یکی ازشاخه های زبانهای اندواروپایی که با دری هم ریشه است. «میر» به معنی یک قطعه آب بزرگ  یا بحیره میباشد و نیز در روسی شاخه، دیگر زبانهای اندواروپایی چنین آب بزرگ و بحیره را «موریه» گویند. بنابران  ممکن بند امیر همان «بند میر» بوده باشد به معنی بندآب بزرگ که این بند دارای همین ماهیت نیز است.