| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Coercion, compulsion, force, forcing | لازمي گرځول، واجب او لازمول، نا چاره | واجب، ملتزم، متعهد، لازمی، اجبار، ناگزیر
| مصدر - اسم مصدر | عربی | /el.zaam/ | الزام |
| Necessary, obligatory, binding | | تعهدآور، ملتزم کننده، اجباری | اسم مرکب - صفت | ترکیب دری و عربی | /el.zaam.aa.war/ | الزام آور |
| necessarily, needs, perforce, essential, requisite, necessary, indispensable | | بالضروره، ضرورتاً، وجوباً، ضرورتاً، حتماً | قید | ترکیب عربی و عربی | /el.zaa.man/ | الزاماً |
| Requirements, needs, necessities, essentials | د /الزام/ جمع بڼه: تورونه، ملامتیاوې
| جمع اِلزام، واجبات، ملتزمات، تعهدات، لازمیات، اجباریات، ناگزیریات
| اسم جمع - اسم معنی | عربی | /el.zaa.maat/ | الزامات |
| Obligatory, mandatory, compulsory, binding, required | | | صفت نسبتی | ترکیب دری و عربی | /el.zaa.mee/ | الزامی |
| Mandatoriness; Obligatoriness | | ظرورت، اجباریت، الزامی بودن، لازمیت: به معنای الزام داشتن، واجب بودن یا اجباری بودن چیزی است. یعنی حالتی که انجام دادن یا رعایت کردن یک امر، ضروری و لازم باشد.
| مصدر جعلی - اسم مصدر | عربی | /el.zaam.yat/ | الزامیت |
