| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Cosmos | د /فلک/ جمع بڼه: آسمانونه
| اَفلاک- کلمۀ عربی، جمع /فلک/، به معنی آسمانها - افلاکیان = ستاره گان و فرشتگان | اسم جمع | عربی | /af.laak/ | افلاک |
| The Seven Skied, the seven division of the Heaven (The religious mythological cosmology) | | یعنی "آسمانهای هفتگانه" نظر به علم نجوم قدیم و با دیدِ قرآنی | اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /af.laa.ke.sa.ba'/ | افلاک سبعه |
| ؟؟؟ | آسمانی مخلوقات لکه ستوري، سپوږمۍ، پرښتې، ملایک
| ترکیب عربی و دری، به معنی ستاره - سیاره - ملایک، فرشتگان، پرستندگان - موجودات سماوی. "افلاکی" به معنای "مربوط به افلاک" یا "آسمانی" است و معمولاً برای توصیف چیزهایی که به آسمان یا جهان‌های بالا مربوط می‌شوند، استفاده می‌شود. این کلمه در ادبیات و شعر به وفور یافت می شود و می تواند به مفاهیم معنوی یا عالی اشاره کند.
| اسم معنی - صفت | ترکیب دری و عربی | /af.laa.kee/ | افلاکی |
