| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| distinction, glory, honor, pride | ویاړ، سرلوړي، فخرکول، نازیدل
| سرافرازی، سربلندی، فخر، فخر کردن، مباهات، نازش، نازیدن - چیزی که مایه فخر کردن و نازیدن شود؛ مایۀ افتخار
| اسم مصدر | عربی | /ef.te.khaar/ | افتخار |
| glorious, honorable | ویاړمن، ویاړ راوړنکی، ویاړ زیږونکی، له ویاړ ډک
| افتخار آمیز، پر افتخار، قابل بالیدن، سبب ناز و فخر
| اسم مرکب - صفت | ترکیب دری و عربی | /ef.te.khaar.aa.fa.reen/ | افتخار آفرین |
| Take pride, take pride in, with pride, proud of | په ویاړمن ډول، په سرلوړۍ سره
| ترکیب عربی، به معنی سرافرازانه - بطور افتخارآمیز | قید | عربی | /ef.te.khaa.ran/ | افتخاراً |
| Honors, privileges | د /افتخار/ جمع بڼه: ویاړونه
| جمع افتخار. نازش ها. بالیدنها. مباهات | اسم جمع - اسم معنی | عربی | /ef.te.kaa.raat/ | افتخارات |
| A - honorary, titular/ B - free, free of charge, gratis | الف ــ د ویاړ وړ، ویاړمن، د ستایلو وړ، د سرلوړئ وړ
ب - وړیا، له مزد پرته، مفت
| الف - منسوب به افتخار، ترکیب عربی و دری، به معنی قابل افتخار - قابل ستایش - قابل سرافرازی
ب - رایگان، بدون مزد، باافتخار، مفت
| صفت | ترکیب دری و عربی | /ef.te.khaa.ree/ | افتخاری |
