اسپ و یا اسب حیوانی است که به دلیل اندام زیبا،، تناسب اعضای بدن و خصلتهای خوب و هم چنان هوشیاری و ذکاوتی که دارد از جملۀ بهترین حیوانات به شمار می رود. برای مسابقات، شکار، عملیات نظامی، و سوار کاری ها تربیه میشود، تعلیماتی را کهع به میدهند بسیار زود فرا می گیرد. اسپ های که برای سواری استفاده میگردند دارای اندام های زیبا و ظریف، سر و گردن کشیده ، ساقهای باریک میباشد و در رفتارش خرام خاصی را به کار میبرد. و بیشترین و بهترین اسپ های سواری اسپ های عربی میباشد. که از نظر تناسب اندام، هوش و حافظه سرآمد تمام اسپ های دنیا میباشند. اسپ های افغانی و ایرانی از حیث جثه بزرگتز از آنها می باشند. اسپ های باربر زیاد تر درشت اندام، قوی بنیه و پرخوراک است و نژاد آنها با همدیگر تفاوت دارد. اسمای که برای اسپ ها در زبان ما داده شده است اینها اند- اسپ «اصیل و نجیب» یا بکران، اسپ « سفید» یا خنگ ، اسپ «زرد رنگ» یا سمند، اسپ «باری» یا بارگی ، اسپ « بالاد یا بالاده » یا یدک ، ​اسپ «سرکش» یا توسن، اسپی که دست و پایش سفید باشد یا « چرمه» ، اسپ «نیله» یا بوز، «اسپ تندرو » یا نوند و اسپ دو نژاده «اخته» و یا جرده​