| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Enemies | د /عدو/ جمع بڼه: مرسته کونکي، ځواکمنونکي
| ج ِ عدو،
به معنی دشمن که مفرد و مثنی و جمع و مذکر و مؤنث در وی یکسان است و گاه
به این صورت جمع بندند چنانکه کلمۀ اعداء را به «اعاد» جمعبندی کنند که جمع
الجمع باشد. خلاف صَدیق، واحد و جمع و مذکر و مؤنث در وی یکسان است و گاه
از آن جمع و تثنیه و تأنیث سازند و اَعادی جمع الجمع است. در لسان
دری به معنی دشمنان است. در بعضی حالات مثلاً در شعر بدون همزۀ اخیر
مینویسند.
مثال:
شادیت باد چنجمع عدوانکه اندر جهان فراخا ***** تو با نشاط و شادی با درد و رنج اعدا | اسم جمع - اسم فاعل - صفت | عربی | /e'.daa'/ | اعداء |
