| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Surrounded, neighbourhood, locale | د /طرف/ جمع بڼه:
الف ــ لوری، خوا، سمت، شا و خوا، څنډې
ب ــ له ښار نه لږ لرې سیمې، له پلازمېنې نه پرته نور ښارونه
| جمع طرف،
الف- دور و پیش، کناره ها، طرف ها، سمت ها، سو (سوی) ها، اطراف عمارت - گوشه ها، نواحی، محل ها، مثلاً اطراف و اکناف جهان
ب - بیرون تر از شهر، دهات و روستا ها - شهر های دیگر غیر از پایتخت | اسم جمع - اسم مکان | عربی | /at.raaf/ | اطراف |
| Surrounding, neighbouring, nearby, local | | ترکیب عربی ، به معنی دورادور و گوشه ها - چهار طرف | اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /at.raaf-o-ja.waa.neb/ | اطراف و جوانب |
| Villager, countryman/woman | هغه څوک چې له ښار نه د باندې په کلیو کې ژوند کوي لکه کلیوال خلک، کلیوالې نجونې
| ترکیب عربی و دری، به معنی شخصیکه در بیرون شهر و در دهات زندگی میکند، مثلاً دختران دهاتی. / هاشمیان | اسم فاعل - صفت | ترکیب دری و عربی | /at.raa.fee/ | اطرافی |
| Companions، Villagers | الف - کلیوالي خلک، له ښاره لرې خلک
ب - شا و خوا لکه: شا و خوا کې مو څوک اوسیږي، خپل خپلوان، ګاونډیان
| الف - ترکیب عربی و دری، جمع /اطرافی/، به معنی مردمان دور و پیش، دوست و آشنا و اقوام و خویشاوندان، همسایگان و و همنشینان.
ب - مردم دهاتی - مردمانی که بیرون شهر باشند، از روستا ها و دهات، مثلاً اطرافیان شما مردم خوب هستند | اسم جمع - اسم فاعل - اسم مرکب | ترکیب دری و عربی | /at.raaf.yaan/ | اطرافیان |
| Companions | | جمع /اطرافی/، اطرافیان، به معنی مردمان دور و پیش، دوست و آشنا و اقوام و خویشاوندان، همسایگان و و همنشینان | اسم جمع - اسم فاعل - صفت | عربی | /at.raa.fi.oon/ | اطرافیون |
