| انگلیسی | پښتو | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Expression, idiom, term | سوله کول، جوړ راتلل، پخلا کیدل
| کلمه ای که در گروهی یا در علم و فن و رشته ای معنی خاص غیر از معنی اصلی دارد. در لسان علما و محققین و زبان علمی خود«اصطلاح» لفظی است که جمعی برای خود وضع کنند، یا معنایی است برای لفظی غیر از معنای اصلی و معنای موضوع آن
| کلمۀ عربی، به معنی با هم صلح کردن - جور آمدن - آشتی کردن - تعبیر، شیوه ، اسلوب (مخصوص زبان) - لغتی که جماعتی برای خود وضع کنند - تعیین کردن یک معنی برای کلمه ای سوای معنی اصلی آن، مثلاً آدم پُچُل = آدم بیکاره و بی ارزش. / هاشمیان | مصدر لازم | عربی | /es.te.laah/ | اصطلاح |
| Idioms, expressions, phrases | د /اصطلاح/ جمع بڼه: ځانگړي کلمات، په هر علم او هنر کې ځانگړي الفاظ، ایډمونه، ټرمونه
| الفاظ متداوله مابین اهل هر علم و صنعت، اصطلاحات سیاسی، اصطلاحات شرعی، اصطلاحات صنعتی، اصطلاحات طبی، اصطلاحات علمی، اصطلاحات نظامی و غیره | ترکیب عربی، جمع /اصطلاح/ (مصطلحات نیزگویند)، به معنی جور آمدنها - سازشها - تعبیرات خاص برای کلمات زبان. / هاشمیان | اسم جمع | ترکیب عربی و عربی | /es.te.laa.haat/ | اصطلاحات |
| Idiomatic, denoting expressions which is natural to a native speaker | هغه څه چې د خلکو په منځ کې دود شوی وي، هغه کلمات چې خلکو په ځانگړو تعبیرونو منلي وي
| | ترکیب عربی و دری ، به معنی آنچه در بین مردم رواج یافته - آن نوع کلماتی که مردم با تعبیر خاص پذیرفته اند. / هاشمیان | صفت | ترکیب دری و عربی | /es.te.laa.hee/ | اصطلاحی |
