نام این فیلسوف در دری و عربی به طور ذیل آمده است- ارسطو، آرسطو، ارسطوی، ارسطوطالیس، ارسطوطالس، ارسطاطالیس، ارسطاطلس، ارستطالیس، ارسطاطالس، ارسطالیس، رَسطالیس، ارسطا و بالاخره ارسط. ابن الندیم در الفهرست آورده است که اخبار ارسطالیس، معنی آن «محب الحکمه» است و گویند به معنی «فاضل کامل» است و نیز گویند یعنی «التام الفاضل» ارسطالیس بن نیقوماخس بن ماخاون از ولد اسقلبیادس مخترع فن طب یونان بگفتۀ  بطلیموس الغریب. و هامو گوید- نام مادر او «افسیطیا» بوده که او نیز از نژاد اسقلبیادس است. مولد او شهر اسطاغاریا و پدر وی نیفوماخس طبیب فیلیبسُ فیلبُس پدر اسکندر بود. و او از شاگردان افلاطون است و بوحی در هیکل بوثیون او بحلقه ای شاگردان افلاطون پیوست و آنگاه که افلاطون به صقلیه رفت، ارسطو در دارالتعلیم خلیفۀ او گشت . او در سی سالگی به آموختن فلسفه آغاز کرد و در آخرین روز های دولت سکندر و در اول سلطنت بطلیموس لاغوث به عمر شصت و شش سالگی به حق پیوست. و «ثاوفرسطس» خواهرزاده اش  به جای او به تعلیم در دارالتعلیم پرداخت.

ترتیب کتب ارسطو قرار ذیل است - نمنطقیات»، «طبیعیات»، «الهیات» و «خلقیات». کتب منطقیات وی هشتگانه است - یعنی «قاطیغوریاث» که مقولات معنی می دهد، «باری ارمیناث» که عبارة معنی می دهد. «انالوطیقا» که معنی آن تحلیل قیاس است. «ابودقطیقا» یا «انالوطیقای ثانی» که برهان معنی میدهد. «طوبیقا» به معنی جدل. «سوفسطیقا» به معنی مغالطه، «ریطوریقا» به معنی خطابه و بلاخره «بوطیقا» به معنی شعر میباشد​