انگلیسی | پښتو | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
Peganum harmala | سپیلنی، وړې دانې اري چې له یو بوټي نه ترلاسه کېږي، سپیلني د نظر د دفعه کولو له پاره دود کېږي
| گلها و مخصوصاً دانه های اسپند سرشار از آلکالوئیدهای گروه بتا-کربولین است که همگی بازدارنده های مونوآمین اکسیداز هستند؛ به همین دلیل خوردن جوشاندهٔ اسپند در اندازه های کم (۱ الی ۳ گرم) خواص ضد افسردگی و آرام بخش و در اندازه های زیاد (۳ الی ۱۵ گرم) خواص روان گردان دارد. اما به دلیل از کار افتادن آنزیم مونوآمین اکسیداز درون کبد توسط آلکالوئیدهای اسپند، تیرامین موجود در بساری مواد غذایی (الکل، پنیر، سوسیس و کالباس و اکثر محصولات پروتئینی و لبنی، میوه جات و غذاهای مانده و ...) که در حالت معمول توسط این آنزیم شکسته میشود، میتواند باعث ایجاد فشار خون و ضربان قلب بسیار شدید، سردردهای شدید، شوک، تشنج و در صورت عدم درمان سریع- حتی مرگ شود؛ لذا از حداقل ۴۸ ساعت قبل تا ۴۸ ساعت بعد، باید از مصرف هرگونه خوراکی حاوی تیرامین به شدت خودداری کرد. برخی از دیگر تداخلات به شدت خطرناک و مرگآور که مصرفشان باید حداقل از ۲ هفته قبل قطع شود - اکثر قرصهای ضد افسردگی از جمله بازدارندههای بازجذب سروتونین مانند سیتالوپرام، آمفتامینها از جمله اکستازی و متآمفتامین(شیشه)، کوکائین، مورفین. | الف - اِسپند گیاهی است دارای ارتفاعی بطول حدود ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر. ظاهر آن بوته مانند، دارای برگهای سبز با تقسیمات باریک و دراز و نامنظم است. گلهای آن درشت و دارای کاسبرگ نازک و گلبرگ بزرگ برنگ سفید مایل به سبز، میوه آن پوشینه و حاوی دانههای متعدد برنگ سیاه است. از دانه های اسپند هزاران سال است که در بسیاری مراسم آیینی و معنوی فرهنگ های مختلف دنیا، به خصوص در فرهنگ های باستانی خاورمیانه استفاده میشود. اهمیت و تقدس اسپند در طول تاریخ به قدری زیاد است که برخی از تاریخ دانان بر این باورند که گیاه اسطوره ای - باستانی هوم (سانسکریت گیاهی بسیار مقدس ملقب به گیاه خدایان که هم در اوستای زرتشت و هم در متون مقدس ریگودا آیین هندو به آن اشاره شده ولی هویت واقعی آن در طول تاریخ فراموش شده است) همان اسپند است ب - داسپند را برای نظر برداری یا دور کردن نظر هم استفاده می کنند طوری که آنرا در بین ظرفی انداخته روی آتش می گذارند و دود میکنند | اسم خاص | دری | /es.pand/ | اسپند |