| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Past participle | هغه نوم چې فعل پرې واقع شوی وي
| ترکیب عربی که در دستور زبان وجه وصفی یا صفت مفعولی تعریف شده است. / هاشمیان. (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در نزد نحویان اسمی است که از مصدر مشتق شود برای آنچه فعل بر آن واقع شود. و مقصود از وقوع فعل بر آن، تعلق فعل بدان باشد اگرچه بواسطۀ حرف جر باشد.مثلاً - مضروب ، مأکول ، مسموع ، مُکْرَم ، معظَّم در عربی و زده، خورده، شنیده، بزرگداشته در دری. | اسم مرکب - صفت | ترکیب عربی و عربی | /es.me.maf.'ool/ | اسم مفعول |
