انگلیسی | پښتو | معلومات مکملتر | معلومات بیشتر | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
name, noun | نوم، هغه کلمه چې مستقله مانا ولري او وموجوداتو د نومولو له پاره کارول کېږي
| | |
نام - کلمه اى است که معنى مستقل دارد، زمان خاصّى را نشان نمى دهد، براى
نامیدن موجودات به کار مى رود. اسم یا نام یکی از مقولههای کلمه در
دستور زبان است. اسم کلمهای است که می تواند مستقیماً نهاد جمله باشد و برای
دلالت بر شخص، حیوان، شئ یا مفهومی به کار برود. دارای انواع مختلف میباشد مانند- اسم
خاص، اسم عام یا جنس، اسم جمع، اسم مفرد، اسم زمان، اسم مکان، اسم نکره، اسم
معرفه، اسم ذات، اسم معنی، اسم آلت، اسم فاعل، اسم مفعول، اسم ساده، اسم مرکب، اسم
جامد، اسم اشاره، اسم مصدر، اسم مشتق، اسم مشتق مرکب، اسم مصغر، اسم صوت، اسم
خوراک لطفاً برای تعریف انواع اسام روی لینک داده
شده در ستون معلومات بیشتر کلیک کنید.... | اسم معنی | عربی | /e.sem/ | اسم |
The grand name of Allah | د خدایتعالی په نومونو کې یو نوم، لوی او ستر نوم
| | | اسم اعظم به اعتقاد بعضی، یکی از نام های خداست که با بر زبان آوردن آن هر خواستهٔ گوینده برآورده می شود. این اسم را کسی نمی داند، ولی در طول تاریخ کسانی مدعی دانستن آن شدهاند و روش هایی برای کشف آن پیشنهاد شده است. در زبان دری فارسی این ترکیب عربی به صورت ترجمه شدهٔ نام بزرگ هم آمده است | اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.a'.zam/ | اسم اعظم |
Solid noun | هغه نوم ته ویل کېږي چې په جوړښت کې کړ یا فعل نه وي. لکه گلاب، کتاب
| | | اسمی است که در ساختمانش بن فعل نباشد. مثال - گلاب /کتاب / رخسار | اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.jaa.med/ | اسم جامد |
Plurals of nouns | | مروری کوتاه بر گرامر اسم مفرد و اسم جمع | | اسمی است که هم بر بیش از یک موجود دلالت کند و هم داراى نشانه جمع (ها ـ ان) باشد. مثال - دروس/کتابها، مردان، زنان. اسم عام که در صورت مفرد ولی در معنی جمع باشد آنرا «اسم جمع» نامند و همیشه با فعل مفرد به کار میرود، مثلاً گروه، گروپ، دسته ، رمه ، گله ، طائفه، لشکر، عساکر، خیل ، فوج، موج، جامعه، صنف بسته. گاهی اسم جمع اسمى است که بر واحدى دلالت دارد که آن واحد بیش از یک فرد یا شىء را شامل مى شود. اسم جمع داراى نشانه جمع نیست. مثال - رمه، لشکر، مردم اسم جمع مى تواند جمع بسته شود | اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.jam.'a/ | اسم جمع |
Proper noun | ځانگړی نوم: هغه نوم ته ویل کېږي چې پر ځانگړي فرد یا افرادو دلالت وکړي
| | | اسمی که بر فرد یا افرادی خاص و معین دلالت میکند. مثلاٌ - افغانستان، حضرت محمد (ص)، مدیترانه و امثالهم | اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.khaas/ | اسم خاص |
Concrete noun | هغه نوم ته ویل کیېږي چې له ذهن نه بهر شتهوالی ولري او د لیدلو او لمس کولو وړ وي لکه: میز ــ کور
| | | اسمی که به طور مستقل مفهومی خارج از ذهن داشته باشد و قابل لمس باشد. مثال - خانه/ میز | اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.zaat/ | اسم ذات |
A countable noun used for period/time | د وخت نوم، د فعل پر پېښېدو دلالت کوي
| | | اسم زمان نیز بر زمان وقوع فعل دلالت دارد که طریقه ساخته شدن آن از فعل ثلاثی مجرد و غیرثلاثی مجرد دقیقاً مثل اسم مکان است و در نتیجه راه تشخیص و تفاوت میان آن دو و اسم مفعول- که همه آن ها در وزن مشترکند- قرینه است. یعنی باید به وسیله قراین مقصود را فهماند و یا مقصود طرف را از کاربرد این وزن فهمید. مانند - یغرب - مغرب / یطلع -مطلع | اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.za.maan/ | اسم زمان |
Common noun | هغه نوم ته ویل کېږي چې یوازې یوه مانا ولري
| | | اسمى است که داراى بیش از یک جزء معنادار نباشد. مانند قلم، پنسل، پیسه | اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.saa.da/ | اسم ساده |
mass noun | داسې څیزونه یا نښرغاندې یا پدیدې نوموي چې ځانگړي یا خاص نه وي، بلکې ډولونه او خیلونه ولري لکه: سړی، نجلۍ، ښځه، هلک، کتاب، قلم، ښوونکی، زده کوونکی، ښوونځی، هېواد، پرگنې، ولس، څاروی، ژوی | | | اسم عام یا اسم جنس آنست که بین افراد همجنس مشترک است و بر هر یک از آنها دلالت کند. یعنی اسمی که شامل همه گروه همجنس باشد. مثل - مرد، پسر، دختر، اسب، گاو، باغ، درخت
| اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.’aam/ | اسم عام |
The subject's name | | | | اسم فاعل نیز مانند مضارع از ریشه ٔ فعل یا فعل امر مشتق ساخته میشود بدین نحو که به آخر ریشه ٔ فعل «نده » افزایند: زن ، زننده . رو، رونده . شو، شونده . خوان ، خواننده . گوی ، گوینده . بعض افعال ، اسم فاعلی ندارند یا اسم فاعلشان قلیل الاستعمال است ، چون خندیدن ، توانستن ، خستن . در این گونه افعال عوض اسم فاعل ، صفت فاعلی آورند، چون : خندان ، یا صفت مشبهه چون توانا، و اگر فعل لازم باشد اسم مفعول آورند چون : خسته . و بیشتر فعلهای لازم اسم فاعل ندارد. اسم فاعل در حالت نفی «نا» به اول آن درآید چون : ناچرنده و ناگذرنده | اسم معنی - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | /es.me.faa.'el/ | اسم فاعل |