​​اثر هورمون گلوکاگون عکس عمل انزولین می ‌باشد. انزولین در طبابت برای تداوی نوعی دیابیت  یا مرض شکراستفاده می ‌شود. در دیابیت یا مرض شکر تیپ یک (دیابت وابسته به انزولین) توانایی تولید انزولین در بدن کاهش می ‌یابد یا قطع می ‌شود از این رو با تزریق روزانهٔ انزولین (اغلب به صورت سُب کوتان یا زیر پوستی) علایم مرض از بین می ‌رود.  افراد مبتلاء به دیابیت یا مرض شکر تیپ دو(یا دیابیت غیروابسته به انزولین)، با این که مقدار انزولین در خون از مقدار طبیعی بیش ‌تر است، ولی تعداد جذب کننده های انزولین کم است.
در کم مواردی اگرادویۀ دیگر اثر گذار نباشد، از انزولین برای کنترل مقدار گلکوز خون استفاده می‌ شود. انزولین بر اعمال سائر نقاط بدن نیز اثر می‌ گذارد، برای مثال اگر انزولین وارد مغز شود باعث افزایش توانایی یاد گیری و حافظه می ‌شود.
 انزولین یک هورمون پپتیدی با ترکیب ۵۱ اسیدامین می ‌باشد. این هورمون از جزایر لانگرهانس، واقع در بخش داخلی پانقراس، به خون ترشح می‌شود، نام انزولین نیز از  کلمۀ لاتین "اینزولا" به معنی جزیره گرفته شده‌ است وزن مالیکولی انزولین ۵۸۰۸ دالتون اندازه گیری شده‌ است​.

همچنین با اثر بافت‌ های چربی، استفاده از چربی به عنوان منبع سوخت را متوقف می‌کند. در صورت نبود یا کمبود انزولین در خون، بدن از چربی به عنوان منبع سوخت استفاده می‌کند. انزولین به عنوان مرکز کنترل میتابولیزم ​بدن عمل می‌ کند