د /رکن/ جمع بڼه: غټه برخه، ډیره مهمه برخه
اَرکان- کلمۀ عربی، جمع رکن، به معنی جزء بزرگتر و قوی تر از هر چیز - عضو عمده و مهم یک جمعیت - بزرگ و رئیس قوم - در نظام عسکری به معنی عضو صاحب صلاحیت - ارکان دولت به معنی صلاحیت داران دولت. به طور کلی، "ارکان" به جنبه‌های اساسی و بنیادی یک موضوع یا سیستم اشاره دارد که بدون آن‌ها، آن موضوع یا سیستم قادر به عملکرد صحیح نخواهد بود. به عنوان مثال، در حقوق ممکن است به ارکان یک قرارداد اشاره شود، یا در فقه به ارکان نماز یا ارکان ایمان.
رکن های چهارگانه، مبناهای چهارگانه، پایه ها و ستون های چهارگانه، چهار عنصر یا عناصر چهارگانه، طبع های چهار گانه، مولودها چهار گانه موالید اربعه، بزرگان اعیان کار گزاران و کار گردانان دولتی.
پنج بنای مسلمانی، در آیین اسلام، پنج اصلی که دین اسلام بر مبنای آن‌ها پایه‌گذاری شده و عبارت است از کلمۀ طیبه، نماز، روزه، زکات و حج
(آیین اسلام) احرام بستن، سعی بین صفا و مروه، وقوف عرفات، مزدلفه، و طواف کعبه
هغه چا ته ویل کېږي چې تر ټولو لوړې نظامي زدکړې یې کړې وي او د یوې لوړې نظامي ادارې غړی اوسي
ترکیب عربی ، در مسلک نظامی به معنی شخصیکه عالی ترین پوهنتون نظامی را خوانده باشد و عضو صلاحیتدار ترین مرجع نظامی باشد. / هاشمیان
د دولت لوړ پوړي چارواکي، د دولت صلاحیت لرونکي مامورین
ترکیب عربی به معنی مأمورین عالیرتبه دولت یا مأمورین صلاحیتدار دولت
در شمال کشوریک نوع خربوزه را گویند
