انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
disruption | په یو کار یا خبره کې خنډ پیښول، ډار، بینظمي، ورانکاري
| اِجلال- کلمأ عربی به معنی خلل آوردن - اخلال کردن در کاری - اضطراب - آشوب - اغتشاش- اختلال - بینظمی - تخریب - خرابکاری - کارشکنی. ض به ارتباط امنیت -اخلال امنیت به معنی برهم زدن امنیت بطور قصدی و عمدی. / هاشمیان | مصدر متعدی - اسم مصدر | عربی | /ekh.laal/ | اخلال |
Saboteur, interloper, interrupter | څوک چې په خلکو کې گډوډي رامنخته کوي
| ترکیب عربی و دری به معنی کارشکن، مخل، مخرب، شخصیکه آشوب و اغتشاش را برانگیزد - آشوبگر | اسم فاعل - صفت - اسم مرکب | ترکیب دری و عربی | /ekh.laal.gar/ | اخلالگر |
??? | د /اخلاگر/ جمع بڼه: هغه څوک چې خلک بغاوت ته لمسوي، کشکړپ او شور جوړونکي
| جمعِ اخلالگر، به معنی اشخاصیکه آشوب و اغتشاش را برانگیزند - آشوبگران
| اسم جمع - اسم فاعل - اسم مرکب - صفت | ترکیب دری و عربی | /ekh.laal.ga.raan/ | اخلالگران |
Disorderly, disruptive, riotous, interfered, intervention | په قصدي ډول گډوډي او بد امني پيښول | ترکیب عربی و دری به معنی آشوبگری قصدی - اغتشاس وبد امنی را قصداً دامن ردن | قید - صفت | ترکیب دری و عربی | /ekh.laal.ga.raa.na/ | اخلالگرانه |
Disturbance, disruption | کشکړپ او بد امني رامنځ ته کول، ورانی، ورانکاري
| ترکیب عربی و دری به معنی آشوب، اُغتشای و بد امنی ایجاد کردن، خرابکاری، کارشکنی. / هاشمیان | اسم مصدر | ترکیب دری و عربی | /ekh.laal.ga.ree/ | اخلالگری |