| انگلیسی | پښتو | شرح | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | تلفظ | اسم یا کلمه |
| Rent, hire, lease | مزد یا کرایه، د یوې ټاکلې مودې لپاره ټاکلی مبلغ، د یوه ټاکلي کار د ترسره کولو لپاره ټاکلې پیسې
| اجاره، کسی که کاری را برای مدت معینی با پرداخت مبلغ معین که کسی می سپارد که انجام شود. مثلاً یک تیکه دار تعمیری را اجاره می گیرد که در برابر پرداخت مبلغ معین در ظرف سه ماه اعمار میکند. این قرارداد را قرارداد اجاره یی میگویند یعنی تیکه دار آنرا اجراره می گیرد که کسی دیگر حق اعمار این تعمیر را ندارد | مزد و، کرایه دادن، اجرت و بهای معین برای موعود معین | اسم | عربی | /e.jaa.ra/ | اجاره |
| Rent | د اجارې بیه، د کور یا اپارتمان کرایه
| | پولی که مستٲجر برای کرایۀ جائی به مالک یا مؤجر می دهد؛ مالُ‌الاجاره | اسم مرکب | ترکیب دری و عربی | /ej.aa.ra.ba.haa/ | اجاره بها |
| to rent | په اجاره ورکول، د یوه ټاکلي وخت له پاره د یوه ملکیت په اجاره ورکول
| کسی که مالک خانه و یا املاکی است و آنرا خود به اختیار خود به کسی برای یک مدت معین به کسی اجاره میدهد. | به کرایه دادن املاک و مستغلات | مصدر مرکب | ترکیب دری و عربی | /e.jaa.ra.daa,dan/ | اجاره دادن |
| Rentreceiver | اجاره کونکی، هغه څوک چې مځکه یا کور په کرایه واخلي
| | ترکیب عربی و دری به معنی شخصیکه خانه یا زمین را به کرایه میگیرد - شخصیکه به منظور کرایه استخدام میشود. / هاشمیان | اسم فاعل - صفت | ترکیب دری و عربی | /e.jaa.ra.daar/ | اجاره دار |
| Rentreceivers | د /اجاره دار/ جمع بڼه: هغه خلک چې کور یا مځکه په اجاره اخلي
| | جمعِ اجاره دار، ترکیب عربی و دری به معنی اشخاصیکه خانه یا زمین را به کرایه میگیرند - کسانی به منظور کرایه استخدام میشوند. / هاشمیان
| اسم جمع - اسم فاعل - صفت | ترکیب دری و عربی | /e.jaa.ra.daa.raan/ | اجاره داران |
| Tenure, hire, leasor | په کرایه ورکولو او په کرایه اخستلو کسب او کار
| | ترکیب عربی و دری به معنی شغل و پیشۀ کرایه دادن و کرایه گرفتن (اسم مرکب)
| اسم حرفه | ترکیب دری و عربی | /e.jaa.ra.daa.ree/ | اجاره داری |
| Lessee, occupant, tenant, renter | کرایه ورکونکی، هغه څوک چې خپل کور یا مځکې په کرایه ورکوي
| | ترکیب عربی و دری به معنی کرایه دهنده - شخصی که خانه و یا دکانش را به کرایه میدهد. | اسم فاعل - صفت - اسم مرکب | ترکیب دری و عربی | /e.jaa.ra.deh/ | اجاره ده |
| Lessee, tenant, landholder, leaseholder | په اجاره کېناستونکی، هغه څوک چې یو کور په کرایه اخلي او ژوند په کې کوي
| اجاره نشین خوش نشین است، یعنی مستأجر هر جا را که نپسندد به آسانی تواند ترک کردن و جای دیگر اجاره کردن | مستأجر، آن‌که در محل اجاره ای به سر می برد و به صاحب خانه اجاره بها می دهد | اسم فاعل - صفت - اسم مرکب | ترکیب دری و عربی | /e.jaa.ra.ne.sheen/ | اجاره نشین |
