| نوع محتوا | معلومات مکملتر | کارکرد ها | بیوگرافی مختصر | تصویر | عنوان |
| رجال سیاسی و شخصیت های تاریخی | مرور کوتاه بر زندگی آخرین پادشاه افغانستان | | محمد ظاهر(شاه) دومین پسرنائب سالارمحمد نادرخان در22 میزان 1293 (15اکتوبر1914) درشهرکابل درحالی به دنیا آمد که پدر و همه اقارب نزدیکش در اوج قدرت بودند و عمه اش خانم محبوب امیر حبیب الله خان سراج الملة والدین بود. او ازهمان اوآن کودکی با ناز ونعمت درخانواده اشرافی وصاحب منزلت بارامد، چهارسال مکتب ابتدائیه را در کابل خواند و هنوز ده سال داشت که با برادر بزرگتر خود (محمدطاهر که بعداً درسن 14 سالگی در پاریس وفات کرد) همراه با پدرش که درعصرامانی به حیث وزیرمختار افغانستان در پاریس مقرر شده بود، به آن کشور رفت. طی شش سال اقامت در پاریس و شمول در مکتب توانست با زبان وفرهنگ آن کشورآشنا شود. او به سن 16 سالگی به حیث شهزاده به وطن برگشت وبا گذشت کمترازدوسال پس از شهادت محمد نادرشاه پدرش با لقب "المتوکل علی الله" به پادشاهی رسید.
دوره سلطنت محمد ظاهر شاه را میتوان بدو
بخش تقسیم کرد: بخش اول ـ حکومت های خاندانی که شامل سه دوره بود و جمعاً
سی سال دوام کرد. مرحلۀ دوم سلطنت محمد ظاهر شاه یعنی دورۀ حکومت های
غیرخاندانی شروع میشود که با تصویب قانون اساسی جدید توسط لویه جرگه
درسنبله 1343 و انفاذ آن یک دوره متفاوت زیر نام "دهه دموکراسی و یا
مشروطه" آغاز گردید که ده سال بطول انجامید. کودتای 26 سرطان 1352 (17جولای
1973) تحت قیادت محمد داؤد هنگامی صورت گرفت که شاه جهت تداوی درخارج
کشور بود. شاه بعد از کودتا به ایتالیا مسکون شد و بتاریخ 24 اگست 1973
ازسلطنت استعفی داد و با این رویداد سلطنت چهل ساله او نیزبه پایان رسید.
محمد ظاهرشاه پس از استعفی از سلطنت به اقامت در روم ـ ایتالیا ادامه داد و
ازآن تاریخ تا سال 1381 مدت 29 سال را درآن کشور درهجرت گذرانید. وقتی
حکومت مؤقت ازطریق کنفرانس بن دردسمبر2001 به زعامت حامد کرزی ایجاد
گردید، با وجودیکه درسن کهولت (87 سالگی) قرار داشت، درماه اپریل 2002 به
وطن برگشت و در یک قسمت ارگ شاهی تا آخر حیات اقامت گزین شد و در لویه جرگه
"اضطراری" مورخ 21 جوزای 1381 (10 جون 2002) به لقب "بابای ملت" نایل آمد،
تا آنکه داعی اجل را به سن 93 سالگی بتاریخ اول اسد 1386 (23 جولای 2007)
لبیک گفت و درحضیره آبائی و سلطنتی شان در بالای تپه مرنجان ـ کابل به خاک
سپرده شد.
|  | ظاهرشاه |
